Bogumir Eichler z zawodu był geometrą, lecz zasłynął jako najwybitniejszy florysta Podlasia. Już od najmłodszych lat, wspólnie z pracownikami swojego ojca – aptekarza K.F. Eichlera z Międzyrzeca – przemierzał podlaskie pola i łąki w poszukiwaniu roślin leczniczych. Edukację kontynuował w warszawskiej szkole realnej, gdzie szczególnie umiłował nauki przyrodnicze, którym pragnął się poświęcić. Zgodnie jednak z wolą rodziców, po ukończeniu szkoły wyjechał w latach 1862–1863 na studia techniczne do Magdeburga.

Podczas powstania styczniowego przerwał naukę i powrócił do Królestwa Polskiego, gdzie wstąpił do oddziałów powstańczych. Po upadku powstania nie wrócił już na uczelnię – rosyjskie władze objęły go aresztem domowym i zakazały opuszczania rodzinnego Międzyrzeca.

Eichler nie zaprzepaścił jednak swojego talentu i pasji – całkowicie poświęcił się badaniu flory Podlasia. Z czasem stał się znanym botanikem nie tylko w Królestwie Polskim, ale i w Europie. Jego wrodzone zdolności rysunkowe i matematyczne pomogły mu zdobyć wiedzę z zakresu geodezji, która zapewniła mu utrzymanie i jednocześnie umożliwiła bliski kontakt z przyrodą.

Roślinność Podlasia zachwyciła go do tego stopnia, że z pasjonata przeobraził się w naukowca. Rysował, opisywał i systematyzował napotkane gatunki. Jego prace zwróciły uwagę Kasy im. dr J. Mianowskiego, która podarowała mu cenny mikroskop. To narzędzie pozwoliło mu poszerzyć zakres badań i zgłębiać anatomię roślin na niespotykaną wcześniej skalę. Wyniki swoich analiz publikował najczęściej na łamach Pamiętnika Fizjograficznego.

Dorobek naukowy Eichlera obejmuje aż 61 samodzielnych publikacji z zakresu botaniki. Utrzymywał kontakt z czołowymi systematykami swojej epoki – Marianem Raciborskim i Romanem Gutwińskim z Krakowa. Jego imponujący wkład w rozwój botaniki przyniósł mu uznanie w świecie nauki. Bibliografię jego prac opracował prof. Bolesław Hryniewiecki – wybitny botanik i historyk nauki.

Bogumir Eichler był członkiem redakcji Pamiętnika Fizjograficznego i współpracował z takimi postaciami, jak dr Franciszek Błoński czy Feliks Kwieciński. Jego prace, zdaniem współczesnych botaników, pozostają niezwykle cenne – często przewyższają inne publikacje pod względem precyzji i wartości naukowej. W jednej z największych wspólnych prac z Gutwińskim opisali aż 50 gatunków, odmian i form roślin z okolic Międzyrzeca.

Dzieło życia Bogumira Eichlera to trwały pomnik naukowy, który do dziś pozostaje inspiracją dla kolejnych pokoleń badaczy flory.

Oprac. na podstawie tekstu Zofii Lech "Bogumir Eichler (1843-1905)", opublikowanego na łamach Pamiętnika Farmaceutycznego, CLXVII, 1 (1986).