Feliks Olesiejuk urodził się 4 lutego 1922 r. w Drelowie w rodzinie chłopskiej. Edukację rozpoczął w drelowskiej szkole powszechnej, którą kontynuował w Międzyrzecu Podlaskim. W czasie okupacji był członkiem AK na terenie placówki Drelów – Bereza. Aresztowany przez NKWD i uwięziony początkowo w Radzyniu, potem w Lublinie.

Po uwolnieniu został wcielony w szeregi Wojska Polskiego. Po opuszczeniu szeregów wojska rozpoczął pracę w szkolnictwie, w międzyczasie uzupełniając kwalifikacje pedagogiczne i studiując w Lublinie, najpierw prawo na KUL-u, potem etnografię z prehistorią na UMCS. Zainteresowania problematyką badawczo-kulturowa zaowocowały uzyskaniem na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Wrocławskiego stopnia doktora nauk humanistycznych. Pełnił funkcję dyrektora Instytutu Kształcenia Nauczycieli i Badań Oświatowych w Lublinie oraz wicekuratora Oświaty i Wychowania w Kuratorium w Lublinie. Za osiągnięcia w pracy został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji Narodowej oraz tytułem honorowym Zasłużony Nauczyciel PRL. Przez cały okres pracy zawodowej interesował się sprawami Międzyrzecczyzny, publikował głównie w „Roczniku Międzyrzeckim”, tygodniku społeczno-kulturalnym „Kamena” i wydawnictwie zbiorowym „Lud”. Feliks Olesiejuk był przez cały czas aktywnym członkiem Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Międzyrzecu Podlaskim. Udzielał się tez w pracach Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego. Tytuł Honorowego Obywatela Miasta Międzyrzec Podlaski przyznany mu został 10 lutego 1993 r. za zasługi dla regionu. Feliks Olesiejuk zmarł w 1999 roku.